Pora wstać

W niedzielę obudziłam się, bo czyjeś zaspane oczy patrzyły na mnie wyczekująco.

- Koteniu, śpij, jeszcze jest noc, jeszcze ciemno... - wymruczałam sennie.

- Ależ mamusiu, mała wskazówka jest na 9! - odrzekło moje dziecko.

To prawda. Było już dobrych parę minut po dziewiątej, a na dworze ciemno, choć oko wykol. 

Nie znoszę wstawać, kiedy jest ciemno. Zwykle w listopadzie jest tylko kilkanaśnie takich dni, potem jest grudzień i można się cieszyć na nadchodzące święta, a po Nowym Roku problem się kończy.

Niestety, już nie w Moskwie.

Specjalna lampa, imitująca wschód słońca, którą kupiłam na Allegro, okazała się uszkodzona i musiałam ją odesłać. A ciemno jest coraz dłużej, i coraz gorzej to znoszę...

P.S. Właśnie nabyłam byłam lampobudzik i jutro mi go przywiozą. Moje postanowienie adwentowe: nie wrzeszczeć na dzieciaka. Zwłaszcza rano.