piątek, 3 lutego 2012

Co ze mnie za matka

Anarchistka, głodna i na wszelki wypadek manifestująca rozczarowanie po bardzo fajnym wydarzeniu, wykrzyczała mi w windzie:

- Bo ty tylko dbasz, żebym się dobrze uczyła i była dobrze wychowana, a moje przyjemności masz w nosie!

Prowadziłyśmy już jakiś czas temu rozmowy na temat wyższości ukochanego wujka nad matką (wiesz co, mama, oni jeszcze nie mają dzieci, a ty sobie nieźle dajesz radę z takimi malutkimi - to może uródź sobie nowego dzieciaka, a mnie oddaj wujowi), kiedy to tłumaczyłam, że wyższość ta wynika z obowiązku wychowania, ciążącego na rodzicach, i przyjemności rozpieszczania, z której korzysta Najwyższy Autorytet. 

Ta to zawsze potrafi odwrócić kota ogonem!
Ale wieczorem zmuszona była odszczekać windowe dictum. Schowana w norce, przemyślnie skonstruowanej w kołder i poduszek, opatulona miękkim szlafroczkiem i zaopatrzona w litr świeżo zaparzonej herbaty Earl Grey, czekała na rytualne czytanie książki. Czytanie zdecydowanie należy do przyjemności :)

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz