Zdjęcie pochodzi z:
http://www.classicalballet.ru
Nie można być w Rosji i nie zobaczyć baletu. Dlatego do teatru chodzimy co najmniej raz w tygodniu. Na zdjęciu obok "Kopciuszek" Prokofiewa w wykonaniu teatru Baletu Klasycznego Kasatkina i Wasiliewa.
Trzeba przyznać, że był to strzał w dziesiątkę, jeśli chodzi o zaznajamianie 4-latki ze sztuką. Muzyka była dość trudna w odbiorze, ale za to taniec - na granicy pantonimy. "Dziadek do orzechów" Czajkowskiego okazał się o wiele mniej pasjonujący dla Młodej, zwłaszcza w drugiej części, składającej się głównie z popisów baletowych. Ale i tak, kiedy pod koniec przedstawienia tłumaczyłam, że najgłośniej klaszczemy tym, którzy nam się najbardziej podobali, Młoda stwierdziła: ale mnie się WSZYSCY najbardziej podobali. I zapytała: przyjdziemy tu jeszcze?
Zdjęcie pochodzi z http://www.circusnikulin.ru
Młoda jest zagorzałą wielbicielką sztuki cyrkowej, a Rosja jest ojczyzną wielu jej mistrzów. Dlatego wyprawa do Cyrku Nikulina była pierwszym naszym wieczornym wyjściem.
Jurij Nikulin był znanym aktorem komediowym, genialnym klaunem i dyrektorem cyrku przez długie lata. Dziś gospodarzem sceny jest jego syn.
A sam cyrk jest jedną z najstarszych tego typu instytucji w Rosji i na świecie - i najświetniejszych. Przedstawienie zapierało dech w piersiach feerią barw i mistrzostwem artystów. A bawiło już na samym początku, kiedy po drugim dzwonku rozległy się zwyczajowe prośby o wyciszenie telefonów i informacje o zakazie filmowania. Administracja miała także "miłą wiadomość dla palaczy: w naszym cyrku się nie pali".
Młoda odwiedziła także "Kącik dziadka Durowa", znany i bardzo stary teatr, w którym występują wyłącznie zwierzęta i ich treserzy. Babcia z Młodą były na przedstawieniu dla zupełnych maluchów i nie były do końca zachwycone, bo "czuć było pupą jakiegoś zwierzęcia", a i typowe dla Moskwian kreatywne parkowanie tuż przed teatrem też dawało się we znaki, zwłaszcza widzom z wózkami. Jednak jest to dobre miejsce, żeby 2-3 latka zapoznać z teatrem: miejsce nieduże, kameralne i nastawione na najmłodszych widzów.
Trzeba przyznać, że był to strzał w dziesiątkę, jeśli chodzi o zaznajamianie 4-latki ze sztuką. Muzyka była dość trudna w odbiorze, ale za to taniec - na granicy pantonimy. "Dziadek do orzechów" Czajkowskiego okazał się o wiele mniej pasjonujący dla Młodej, zwłaszcza w drugiej części, składającej się głównie z popisów baletowych. Ale i tak, kiedy pod koniec przedstawienia tłumaczyłam, że najgłośniej klaszczemy tym, którzy nam się najbardziej podobali, Młoda stwierdziła: ale mnie się WSZYSCY najbardziej podobali. I zapytała: przyjdziemy tu jeszcze?
Zdjęcie pochodzi z http://www.circusnikulin.ruMłoda jest zagorzałą wielbicielką sztuki cyrkowej, a Rosja jest ojczyzną wielu jej mistrzów. Dlatego wyprawa do Cyrku Nikulina była pierwszym naszym wieczornym wyjściem.
Jurij Nikulin był znanym aktorem komediowym, genialnym klaunem i dyrektorem cyrku przez długie lata. Dziś gospodarzem sceny jest jego syn.
A sam cyrk jest jedną z najstarszych tego typu instytucji w Rosji i na świecie - i najświetniejszych. Przedstawienie zapierało dech w piersiach feerią barw i mistrzostwem artystów. A bawiło już na samym początku, kiedy po drugim dzwonku rozległy się zwyczajowe prośby o wyciszenie telefonów i informacje o zakazie filmowania. Administracja miała także "miłą wiadomość dla palaczy: w naszym cyrku się nie pali".
Młoda odwiedziła także "Kącik dziadka Durowa", znany i bardzo stary teatr, w którym występują wyłącznie zwierzęta i ich treserzy. Babcia z Młodą były na przedstawieniu dla zupełnych maluchów i nie były do końca zachwycone, bo "czuć było pupą jakiegoś zwierzęcia", a i typowe dla Moskwian kreatywne parkowanie tuż przed teatrem też dawało się we znaki, zwłaszcza widzom z wózkami. Jednak jest to dobre miejsce, żeby 2-3 latka zapoznać z teatrem: miejsce nieduże, kameralne i nastawione na najmłodszych widzów.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz